Wir lernen Deutsch - Wir lieben Internet!

Wiecie co jest najważniejsze w nauce języka obcego? Żebyśmy nie wiedzieli o tym, że się uczymy. Im bardziej nieświadomie zdobywamy wiedzę, tym lepiej! Bo w końcu kto najszybciej i najefektywniej uczy się języków? Dzieci. Szczęście mają te, które wyrastają w wielojęzycznych rodzinach, wtedy nauka nawet kilku języków na raz nie stanowi dla nich problemu. Dlaczego tak się dzieje? Otóż u małych dzieci wszystkie poznawane języki zapisują się w tej samej sieci neuronowej w mózgu, natomiast w późniejszych latach życia dla każdego nowego języka musi utworzyć się nowa siatka. Oznacza to więcej pracy dla mózgu i dla nas…

 Nie wszyscy jednak wyrastamy w wielojęzycznym środowisku, a co najgorsze, nie możemy cofnąć się do lat dziecięcych… Ale możemy udawać, prawda? Stworzyć sobie takie obcojęzyczne otoczenie, zaprosić język obcy do naszej codzienności. Od czego zacząć? Hm.. a gdzie spędzamy dużą, bardzo dużą lub przeważającą część (niepotrzebne skreślić) naszego dnia i w dodatku mamy wtedy duży kontakt z językiem? W Internecie! Zastanówcie się teraz, co najczęściej robicie, będąc online i zacznijcie to robić w innym języku. Proste;)

Wir sind online!

Po pierwsze: zmiana języka przeglądarki. Mały kroczek, ale dzięki niemu poznajemy wiele słówek, których normalnie byśmy nie wkuli, a które są częścią normalnego życia każdego obcokrajowca. „Szukaj”(suchen), „cofnij”(zurück), „nowa strona”(neuer Tab), a także, idąc krok dalej i zmieniając język facebooka, „lubię to”(gefällt mir), „komentuj”(komentieren), „udostępnij”(teilen) itd. Patrzycie na te komunikaty codziennie, używacie ich i ani się obejrzycie, macie 20 słówek do przoduJ

Jak zmienić język przeglądarki?

Jak zmienić język facebooka?

Wir lesen blogs!

U mnie na drugim miejscu są oczywiście blogi. W większości książkowe - lubię czytać i komentować recenzje, dlatego też robię to również po niemiecku. Blogerzy są na ogół bardzo mili i jak tylko napisałam w komentarzu, że dzięki ich tekstom uczę się niemieckiego bardzo chcą pomagać. Nie muszę chyba wspominać, że takie rozmowy z rodowitymi mieszkańcami innego kraju są bardzo rozwijające, prawda? Szukajcie więc stron, blogów, a poprzez nie kontaktów. Zaproponujcie wymianę e-maili i co ważne, proście o to, aby każdy wasz błąd został wytknięty i poprawiony. Ja rozmawiałam kiedyś z pewnym Niemcem na facebooku i on mówił zawsze, że świetnie mi idzie. „Dużo błędów robię?” zapytałam. „Nie, oczywiście, że nie”. Poprosiłam więc o wypisane mi zdań, które napisałam źle. Kolega odesłał mi 3/4 mojej poprzedniej wiadomości…

Niemieckie blogi, które czytam:

http://nieohnebuch.wordpress.com/

http://www.lesefieber.ch/

http://www.buchtastisch.de/

http://fuenfbuecher.de/

Moja rada: nie rzucajcie się na zbyt wiele na raz:
* na początek jedno hasło np. tak, jak u mnie „Blog über Bücher” albo „Blog – Rezensonen” w Google, ważne, żeby to było coś, co Was naprawdę intresuje, o czym zazwyczaj czytaliście na polskich stronach,
* jedna lub dwie strony, które Wam się spodobają dodajecie do ulubionych,
* czytacie na bieżąco,
* podczas czytania zapisujecie dwa, trzy słówka czy zwroty, które Wam się spodobały i staracie się zapamiętać.

Najważniejsze jest, aby nie przesadzić, nie zapisywać czterech stron słówek, bo nic z tego nie będzie. Pamiętajcie, że macie nie wiedzieć o tym, że się uczycie;)

Nicht nur facebook!

Jeśli chodzi o serwisy społecznościowe, to na pewno nie muszę nikogo uczyć obsługi facebooka, ale nie na tym miejscu w sieci świat się kończy. "Alumniportal Deutschland" to serwis, który teoretycznie jest dla tych, którzy studiowali lub pracowali w Niemczech, a także dla szkół, organizacji itd., ale w praktyce każdy znajdzie tu coś na miarę swoich potrzeb. Rejestrujemy się podobnie jak na facebooku, zapraszamy znajomych, zapisujemy się do grup dyskusyjnych, tematycznych, szukamy informacji o wszystkim, co nas interesuje. Zapraszam!
* Mój profil
* Ciekawe grupy: Alumni Polen,  Deutsch als Fremdsprache, Literaturwissenschaft, Nutzer empfehlen: Literatur und Links

Na razie kończę moją opowieść o wprowadzaniu żywego języka do naszej codzienności, wkrótce spróbujemy zrobić kolejne kroki:)

Tschüs!